Ashes and Snow (2005) - "Başka Bir Şey" gibi bir şey!

Çok başka bir çalışma bu. Kısa başlık açmayı nefsine yediremeyen bu bencili bile kendisiyle gönüllü şekilde çeliştiren bir şey. İlham denen şeyin en güzel bir müsebbibi. Diğer tüm yapımlar gibi şekilsel yönden (yönetmen-senarist-yapımcı-oyuncu) incelenemeyecek bir şey. İçeriğine dair söylenecek hiçbir şeyin, anlattıklarıyla neredeyse alakası olmayacak bir şey.

Kelimeler gerçekten yetersiz gelebilir anlatmaya. Denemek lazım gerçi ama emin gibiyim; sarf edilen tüm harf-hece-kelime kombinasyonları büyük ihtimalle yetersiz gelecektir... "İlgili denemenin haddi bizden muaf nasılsa" diyerek, duymamışlara, önemsememişlere, göz ardı etmişlere hatırlatma babında olsun başlık. Dahası olmasın lütfen. Başarısızlık, o kadar da yedirilebilen bir vakıa değildir nazarımızda!

Küller... Ah o küller!
Kucağını açan okyanuslar...
Masumiyetten beslenmiş ilim önünde diz çöken tonluk filler...
Ahenkleriyle büyüleyen kuzgunlar...
Çıta, vaşak, kaplan... enfesimsi çekicilikleriyle yırtıcılar...
Bugüne kadar hep yanlış bilinmiş yıldızlar...
Sanılanın aksine kaldırma kuvvetinden ziyade hipnozumsu devinimler bahşeden sular...
Ruhu zapt eden, yakaladığı kalbi daha da salmayan o tinsel tınılar... Sesler...
Ayak izleriyle varlığına şükredilen kızgın mı kızgın çöl yadigarları... Kumlar...
Hayatın kaynağı ayağına yatan güneşin bile kıskanacağı parıltılar...
Kar mı kara mı olduğu belli olmayan şeyler...
Ve küller... her şeyin başlangıcı... her şeyin bitişi... O kutsal şey. Küller!

Daha pek çok şey, pek çok...

Jules Verne'nin alıntısıyla başlayan bir kitap okumuştum zamanında. Şöyle diyordu üstad; bak, bütün gözlerinle bak. İlla bir tanım yapılmalı ise, bu aciz böyle der bu yapıma. Bütün gözlerinizle bakmanız gereken bir şey Ashes and Snow. Hatta imkanı onlarlar sırf bu sefere özel birkaç göz daha edinsinler. Lazım olacak!



Bu kadar.








.