Çınar Ağacı (2011) & Bizim Aile (1975)

Türk filmlerini neden pek izlemediğimi bir kere daha hatırlamama sebep olduğu için işe yarayan filmlerden diyebilirim. Söylem belli. Zaten filmin ismi ve hemen daha ilk dakikadan belli olan bir söylem bu, analar-babalar bizdendir, saygıda kusur etmemelidir, akıllı olmak lazımdır vs vs. Tersini düşünen veya amalı konuşacak insan, insan değildir ama gerekli de böyle söylemli filmler. Sorun burada değil. Tamam çek böyle filmler ama lütfen eli yüzü düzgün senaryolarla yapıver. Hani birkaç sahne var ki, insan yarıda mı bıraksam acaba, diye düşünüyor...

Oyuncular başarılı isimler ama gel gör ki yazılmış karakter başarılı olmaktan biraz uzaklar. Hal böyle olunca oyuncular da kurtarmaya yetmemiş durumu. Nurgül Yeşilçay'a anlam veremedim mesela. Hani sen ismi olan bir bıdıksın, neden gidip böyle bir senaryoyu kabul edersin, neden böyle bir filmi filmografine ekletirsin? Cevap veremedim. Yok, veren de olamaz!

Türk sineması ortalamasında bir film. Daha fazla veya daha az değil. Kötü demek istemiyorum, hiç olmazsa söylem güzel :)

Ufak Barış'ın sevimliliği hatırına üste tamamlayayım bari :)

Çınar Ağacı (2011) 3 / 10

Çınar Ağacı'ndan sonra ağzımın tadı bozulmasın için şöyle sağlam mı sağlam, güzel mi güzel, keyifli mi keyifli bir Türk filmi izleyeyim dedim. Zaten bu özelliklere sahip kaç filmimiz var ki, hemen Bizim Aile'yi seçtim izledim. Ya Hu, bu kadar güzel film olabilir mi? Bu kadar içten, samimi, bizden, rüyalar aleminden, insanlık dolaylarından... of ya Hu. Ciddi manada keyfim yerine geldi.

Bir dönem Türk filmlerinde, ki genellikle Yeşilçam dediğimiz filmler dönemi, insanı rahatsız eden bir masumiyet vardır. Aile bağları o kadar güçlüdür ki, insanın gözüne hiçbir şey batmaz o zor şartlarda kenetlenmiş aile bireylerini görünce. Eleştirilecek tonca davranışları vardır bu elemanların ama melek tiynetindeki anne-babalar ailenin kalite oranını fena halde tavana vurdurur vs vs.

Bu filmlerdeki kötüler bile insaflıdırlar. Güzel bir gider yapılınca anında akılları başlarına gelir. Öyle kulakları vardır duymazlar, gözleri vardır görmezler dolaylarında asla takılmazlar. Böyle zalime can kurban dedirtirler istisnasız.

Uzun zamandan sonra tekrar yaptım, fazlasıyla sevindim. Mutlu olmak için sebepgillerden diyebiliriz bu filmlere ve herkese önerilir umarsızca. Şu filmlerin Blu Rayları yok ya, ne kadar şükretsek azdır. İzlemem ki kaliteli versiyonlarda :D

Adile Naşit, Münir Özkul... İsimleri bile bir başka. İnsanda nostalji duygusunu depreştirenlere aşkolsun! Mantık hatalarına, oyuncuların bazısının acemiliğine, dar alanda slow motion deparlara rağmen aşkolsun :D

Bir de şu filmin sonundaki giderimizi alıntılıyalım da blogumuz şereflensin. Ve evet filmin gerçek posterindense bu giderin afişi daha yerindedir efendim :)

Evet, önümüzü ilikleyelim, alıntımız geliyorrrr;
"Bak beyim, sana iki çift lafım var. Koskoca adamsın. Paran var, pulun var, her şeyin var. Binlerce kişi çalışıyor emrinde. Yakışır mı sana ekmekle oynamak? Yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu karda kışta sokağa atmak, aç bırakmak? Ama nasıl yakışmaz. Sen değil misin öz kızına bile acımayan, bir damlacık saaddeti çok gören. Anlamıyor musun beyim, bu çocuklar birbirini seviyor. Ama ben boşuna konuşuyorum. Sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum.

Sen büyük patron, milyarder, para babası, fabrikalar sahibi Saim Bey. Sen mi büyüksün? Hayır ben büyüğüm, ben, Yaşar Usta. Sen benim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç. Gözümde pul kadar bile değerin yok. Ama şunu iyi bil, ne oğluma ne de gelinime hiç bir şey yapamayacaksın. Yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi. Çünkü biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. Bizler birbirimizi seviyoruz. Biz bir aileyiz. Biz güzel bir aileyiz. Bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun?

Dokunma artık aileme. Dokunma çocuklarıma. Dokunma oğluma. Dokunma gelinime. Eğer onların kılına zarar gelirse ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemis olan ben, Yaşar Usta, hiç düşünmeden çeker vururum seni. Anlıyor musun, vururum ve dönüp arkama bakmam bile."

O alnındaki damara kurban Yaşar Usta'm bea.

Bizim Aile (1975) 6+ / 10