8 Temmuz 2012 Pazar

Die Papstin (2009) & Punch-Drunk Love (2002)


Efsane mi, gerçek mi olduğu hiçbir zaman çözülemeyecek vakıalardan biri üzerine, tamamen ilgili mevzu üzerinden ilerleyen bir film Pope Joan.

Agora ile çıktıkları yıldan beri dikkatimi çekiyordular. Agora'yı aradan çıkarınca, bunun ne suçu var, diyerekten izledim. Anlaşılması güç gerçekten, bir hayli düzgün bir yapım olmasına rağmen izlenme oranı çok düşük bu filmin. Belli ki Vatikan'dan kaynaklı bir durum ama yine de gerçekten çok az izlenmiş. Vatikan'ın bu yönlerini fena halde başarılı buluyorum. Birkaç istisna dışında, kendilerinin aleyhine işleri ortadan silme konusunda çok mahirler. Kutluyoruz kendilerini!

Olay efsanemsi olunca spekülasyonu da fazla olur. O yüzden hiç girmiyorum olaya. Film bence fazlasıyla izlenir durumda. Tarihi filmlerden beklediğimiz, dönem inandırıcılığı başarılı. Oyunculuklar genel bağlamda güzel. Müzikleri de sevdim. Daha ne ister deli gönül. Agora'yla tamı tamına ikizlik durumları var. Hem konuları hem kaliteleri vs vs.

İzleyiniz derim. Sırf, şu anki izlenme oranı haksızlık, diye düşündüğüm için bile izleyin derim. Yukarı tamamlıyoruz;

Die Papstin (2009) 6 / 10




Filmden bağımsız olarak hemen baştan söyleyeyim. Arkadaşlar, Paul Thomas Anderson'u tanıyınız, filmlerini izleyiniz!

Bu girişten sonra, ilgili filmin bariz bir yönetmen filmi olduğunu vurgulamaya gerek var mıdır acaba? Ciddi manada  yönetmen filmi izledim. Bu, bu kadar yetsin :)

Paul Thomas Anderson başka insanlardan. Ayrıntılarla film çekme eğilimine bitip tükeniyorum abinin. Ayrıntılarla iletişim kurma konusunda o kadar ısrarcı ki, zannederim, tüm izleyenler tüm detayları yakalıyordur filmlerinde. Sahne ışıklandırmalarında, ellerde, sayılarda, kapı şekillerinde, bir cismin odadaki konumunda, yiyecek veya giyeceklerin türlü tanıtımlarında... vs vs...

Bir Magnolia değil Punch-Drunk Love. Ama en az onun kadar leziz. Zaten yönetmen abinin tarzı sabit gibi. Ama bu filmden biraz dışına taşmış tarzının. Hafif daha eğlenceli gibi olmuş. Belki Adam Sandler'in etkisidir bu. Olsun o kadar, diyoruz buna da.

Ben olsam izlerdim. Hatta tekrar da edeceğim filmler listesine aldım. Klasik romantik-komedilerden sanıyorsanız lütfen sanmayın :)

Köşeye sıkıştırmak istemezdim ama Philip Seymour Hoffman'ın oyunculuğuna vurgu yapmam lazım. Çok nadir geliyor böyle tiplerden. Eleman çıkıyor, az biraz gözüküyor, tüm filmin çehresini değiştiriyor. Değerinin cidden bilinmesi lazım.

Punch-Drunk Love (2002) 7+ / 10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumunuz blog sahibinin onayından sonra yayınlanacaktır.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...